2557 : ปีแห่งการเพิ่มศักยภาพการผลิต

สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับปี 2557 คือ การเพิ่มศักยภาพในการผลิต

เป้าหมายหลักของเรา คือ การเสริมสร้างความแข็งเกร่งของสถานะการเป็นผู้นำผู้ประกอบการยางธรรมชาติที่ประสบความสำเร็จในตลาดโลก นั่นหมายถึงว่า เราจะต้องมุ่งเน้นเรื่องการเพิ่มศักยภาพในการผลิต เพื่อให้แน่ใจว่าเรามีความสามารถในการแข่งขันในระดับสูงซึ่งเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุด

รากฐานที่สำคัญของโครงการเพิ่มศักยภาพในการผลิต คือ การสานต่อความสำเร็จของโครงการปัจจุบันไปพร้อมๆ กับการเพิ่มศักยภาพของพนักงานในทุกตำแหน่งงานของแต่ละฝ่าย

กลุ่มบริษัทศรีตรังอยู่ระหว่างกระบวนการปรับเปลี่ยนไปสู่โครงสร้างองค์กรที่ทันสมัย เพื่อให้สอดคล้องกับการเป็นผู้นำผู้ประกอบการธุรกิจยางธรรมชาติของโลกที่มีรายได้ มีกำลังการผลิต มีสำนักงานทั้งในไทยและต่างประเทศเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

การเพิ่มศักยภาพในการผลิตไม่ได้เป็นเพียงพันธสัญญาที่เราจะปฏิบัติ แต่ยังเป็นโอกาสที่ทำให้เราสามารถติดตามและสร้างมาตรฐานในการปฏิบัติที่ดีเพื่อยกระดับความสามารถในการผลิตของทุกหน่วยงานในทุกพื้นที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับโรงงานที่ต้องใช้กำลังคนมาก จำเป็นจะต้องปรับโครงสร้างฝ่ายที่สำคัญบางฝ่าย มีการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น มีการร่วมมือกันเพิ่มมากขึ้นทั้งในระดับโรงงานและระดับฝ่าย และมีระบบรายงานที่ถูกต้อง

เป้าหมายของกลุ่มบริษัทศรีตรังก็คือความสำเร็จของทั้งองค์กร มิใช่เป็นความสำเร็จของฝ่ายใดหรือผู้ใดเท่านั้น ปีที่แล้วเราสามารถบรรลุเป้าหมายที่ท้าทายก็ด้วยความทุ่มเท ร่วมแรงร่วมใจและสนับสนุนอย่างเต็มที่ของทุกคน ซึ่งปีนี้เรามั่นใจว่า เราจะสามารถบรรลุเป้าหมายที่สำคัญนี้อีกครั้ง นั่นหมายความว่า การเพิ่มระดับความสามารถการผลิตและความสามารถในการแข่งขันจะเป็นประโยชน์ต่อตัวพนักงานทุกคน ทั้งในแง่ของการมีสถานที่ทำงานที่มั่นคง มีระดับรายได้และคุณภาพชีวิตที่สูงขึ้น

2556 : ปีแห่งการบริหารผลการปฏิบัติงาน

ปัจจุบันภายใต้การแข่งขันที่รุนแรง ความต้องการของลูกค้าไม่มีขีดจำกัด ลูกค้าต้องการสินค้าและบริการที่มีคุณภาพสูง ราคาถูก ต้องการทางเลือกในการใช้สินค้าที่หลากหลายมากยิ่งขึ้น ซึ่งเป็นเรื่องที่ท้าทายเป็นอย่างมากในการดำเนินธุรกิจ และเพื่อให้ธุรกิจประสบความสำเร็จอย่างยั่งยืน ทำให้องค์กรต้องปรับตัวเพื่อรองรับอยู่ตลอดเวลา จึงมีความจำเป็นอย่างยิ่งในการเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน ทั้งในด้านการผลิตสินค้า การดำเนินงาน และบริหารจัดการให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุด

องค์กรต้องมีศักยภาพที่นำตนเองไปสู่การยอมรับและสามารถยกระดับผลการทำงานให้สูงขึ้น เป็นศักยภาพที่เหนือคู่แข่งขันและทำให้องค์กรแข่งขันในตลาดได้ องค์กรที่สามารถแข่งขันและยืนระยะอยู่ได้อย่างมีประสิทธิภาพ จึงกล่าวได้ว่าเป็นองค์กรที่มีสมรรถนะสูง (High Performance Organization)

สิ่งที่มีค่าที่สุดขององค์กรคือ ทรัพยากรมนุษย์ เราจะเป็นองค์กรที่มีสมรรถนะสูงได้นั้น ต้องมีบุคลากรและทีมงานจากทุกส่วนงาน ที่มีความรู้ ความสามารถ มีส่วนร่วมในการคิด การตัดสินใจ ร่วมกันหาหนทางที่ดีที่สุด ง่ายที่สุด เร็วที่สุด เพื่อให้ได้ผลงานที่ยอดเยี่ยมที่สุด ลดความซ้ำซ้อนและความสูญเสียต่างๆ จากการทำงาน และมีระบบการทำงานที่มีประสิทธิภาพสูงสุด เพื่อให้ผลการปฎิบัติงานบรรลุเป้าหมายตามที่ได้คาดหวังเอาไว้

ในปี 2556 มีสิ่งที่ท้าทายเราอยู่มากมายและโจทย์การทำงานของเราก็ยากขึ้น ซับซ้อนขึ้น เราต้องพัฒนาขีดความสามารถของเราเองมิฉะนั้นเราก็จะถูกทิ้งให้ไปอยู่ข้างหลัง

2555: ปีแห่งคุณภาพ

ในสภาวะเศรษฐกิจโลกที่มีความผันผวนมากในปัจจุบัน ธุรกิจต่างๆ ต้องมีการแข่งขันกันอย่างดุเดือดเพื่อรักษารากฐานลูกค้าเดิมและเจาะตลาดลูกค้าใหม่ๆ ปัจจัยสำคัญประการหนึ่งที่ทำให้องค์กรประสบความสำเร็จทางธุรกิจก็คือ “คุณภาพ” ของสินค้าหรือบริการ ที่สามารถตอบสนองต่อความต้องการของลูกค้าเพื่อสร้างความพึงพอใจให้แก่ลูกค้า องค์กรใดก็ตามหากสามารถผลิตสินค้าหรือให้บริการที่มีคุณภาพสอดคล้องกับความต้องการของลูกค้าและมีความมุ่งมั่นที่จะทำให้คุณภาพเหนือความคาดหวังของลูกค้าได้ องค์กรนั้นก็ย่อมประสบความสำเร็จในการเพิ่มส่วนแบ่งการตลาด

แต่ “คุณภาพ” ที่กล่าวนี้ไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นโดยบังเอิญ จะเกิดขึ้นได้ต้องอาศัย ความพยายามมุ่งมั่นเอาใจใส่ของผู้บริหาร การมีส่วนร่วม และความทุ่มเทศักยภาพการทำงานอย่างเต็มที่ของบุคลากรทุกระดับ ภายในองค์การที่จะนำเอาความรู้ ทักษะ และประสบการณ์มาประยุกต์ใช้ เพื่อสร้างคุณภาพให้เกิดขึ้นในทุกๆ ขั้นตอนในการผลิตหรือการให้บริการเพื่อให้ได้มาถึงความเชื่อถือของลูกค้า อันเป็นสิ่งที่ศรีตรังของเราเอาใจใส่และให้ความสำคัญมาโดยตลอด

เพราะฉะนั้นพนักงานศรีตรังทุกคนจึงดูแล ติดตามงานที่ตัวเองรับผิดชอบอย่างใกล้ชิด เพื่อผลงานที่ดีที่สุด ไม่ละเลยดูดาย ต่องานอื่นๆ แม้จะไม่ใช่งานของตัวเองโดยตรง และให้ความสำคัญต่อสิ่งที่แม้จะดูเป็นเรื่องเล็กน้อยแต่อาจจะก่อให้เกิดผลกระทบต่อคุณภาพได้ เพื่อให้ลูกค้ามั่นใจได้ว่า สินค้าและบริการทุกอย่างที่ศรีตรังผลิตออกมาเป็นสินค้าที่มั่นใจในคุณภาพได้อย่างแน่นอน

2554: ปีแห่งการเจริญเติบโต

ในปี 2552 – 2553 ศรีตรังเราได้เปิดดำเนินการโรงงานใหม่ 4 แห่ง คือ ที่ Palembang หน่ำฮั่ว หนองคาย และบุรีรัมย์ ในปี 2554 ส่วนยางธรรมชาติเราจะขยายเพิ่มขึ้นอีก 9 โรงงาน แบ่งเป็น 6 โรงงานในประเทศไทย และ อีก 3 โรงงานในประเทศอินโดนีเซีย

จากแผนการขยายตัวของเราจะเห็นได้ว่าปีหน้าจะเป็นปีที่หนักมากสำหรับสายงานทรัพยากรมนุษย์ (HR) ในการสรรหา คัดเลือก บุคลากรที่มีคุณภาพ และทำการฝึกอบรมพวกเขาเพื่อให้พร้อมกับงานที่ท้าทายต่อไป

ผมเชื่อว่าปีนี้จะเป็นปีที่น่าตื่นเต้นสำหรับพนักงานทุกท่าน ผมจะติดตามและทำงานร่วมกับทุกท่านอย่างใกล้ชิด

ผมหวังว่าปี 2554 จะเป็นปีที่พวกเราประสบความสำเร็จอีกครั้ง

2553: ปีแห่งการขจัดการสูญเสียและสิ้นเปลือง

วิกฤตเศรษฐกิจโลกได้ผ่านมาครบปีแล้ว ซึ่งในช่วงปีที่ผ่านมาหลายบริษัทที่ตั้งรับกับสึนามิเศรษฐกิจไม่ทันก็ต้องจมหาย ปิดกิจการไปอย่างเจ็บปวด ปัจจุบันแม้จะเริ่มมีสัญญาณว่าเศรษฐกิจได้ผ่านจุดต่ำสุดแล้ว แต่ก็ยังไม่มีใครกล้ายืนยันว่าเศรษฐกิจจะฟื้นตัวแล้วจริงๆ ก่อนหน้าที่เกิดวิกฤตเศรษฐกิจ สิ่งที่เกิดขึ้นและพบเห็นโดยทั่วไปในโลกปัจจุบันคือการใช้ทรัพยากรอย่างสิ้นเปลืองในหลายๆ ด้าน เช่น พลังงาน ของใช้ต่างๆ (พลาสติก กระดาษ น้ำ) ซึ่งการที่จะได้มาของสิ่งเหล่านี้จะต้องสูญเสียทรัพยากรธรรมชาติมากมาย

ศรีตรังของเราเป็นหนึ่งในบริษัทที่สามารถยืนหยัดอยู่ท่ามกลางเศรษฐกิจร้ายแรงได้ เพราะพวกเราได้ทำการประหยัดในเรื่องค่าใช้จ่ายและการใช้ทรัพยากรต่างๆ ในปีที่ผ่านมา เครื่องมือที่เรานำมาใช้อย่างได้ผลคือ “WOM” (Waste of Material) ซึ่งก็คือการขจัดการสูญเสีย สูญเปล่าและสิ้นเปลืองของทุกกระบวนการในองค์กร การใช้ทรัพยากรให้คุ้มค่าที่สุด เช่น บุคลากร วัตถุดิบ กระบวนการผลิต การขนส่ง การตลาด และยังรวมไปถึงการบริหารการจัดการต่างๆ เช่น การลดความซ้ำซ้อนในงาน การลดขั้นตอนการทำงานเพื่อเพิ่ม Productivity ใช้ทรัพยากรทุกอย่างให้เกิดประโยชน์สูงสุด การพิจารณาความสูญเปล่าจะต้องพิจารณาในภาพรวมทั้งหมด ทั้งความสูญเปล่าในระยะสั้นและระยะยาว ทั้งความสูญเปล่าทางตรงที่เห็นได้ชัดเจน และทางอ้อมหรือความสูญเปล่าแฝง จะต้องพิจารณาถึงความสูญเปล่ารวมที่เกิดจากทุกฝ่ายเข้าด้วยกัน ไม่ใช่พิจารณาเพียงความสูญเปล่าที่เกิดขึ้นกับเฉพาะฝ่ายเรา

ทั้งนี้ ทุกๆ คนในองค์กรจะต้องร่วมกันและปฏิบัติอย่างต่อเนื่อง การขจัดการสูญเสียและสิ้นเปลืองจึงจะประสบผลสำเร็จอย่างยั่งยืน

2552: ปีแห่งการรัดเข็มขัด

จากวิกฤติเศรษฐกิจของโลกที่เกิดขึ้น และมีผลกระทบต่อเศรษฐกิจในช่วงนี้ ทุกๆ วัน มีของใหม่เกิดขึ้นไม่มีอะไรดีสักอย่าง ทั้งหวาดกลัว (fear) ทั้งแตกตื่น (panic) ดูแล้วทวีความรุนแรงขึ้นไปเรื่อยๆ ในอีก 3 เดือน 6 เดือน 9 เดือน และ ใน 1 ปีข้างหน้า สะดุดทั้งในเชิงการใช้เงิน การบริโภค เศรษฐกิจร้ายแรงขนาดนี้ ย่อมมีผลกระทบกับเราไม่มากก็น้อย ตามประสบการณ์การแก้ปัญหา ต้องใช้เวลาเป็นปี หรือ มากกว่านั้น ซึ่งเราก็เคยเจอที่ประเทศของเราต้องลดค่าเงินบาทในปี 40 ที่ทั้งโลกเรียกว่าไทยต้มยำกุ้ง ที่เกิดขึ้นในเอเชีย ซึ่งครั้งนี้ดูจะรุนแรงมากกว่าหลายๆ เท่า เป็นระดับโลก

และเราก็เป็นจุดเล็กๆ อันหนึ่ง ในทะเลมรสุมนี้ เป็นภัยกระทบที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ที่จะต้องโดนสึนามิเศรษฐกิจถล่ม ฉะนั้น ขอให้ทุกคนไปคิด เรื่องการประหยัด อะไรที่ประหยัดได้ ก็ให้ประหยัด อะไรที่คิดว่าน่าจะประหยัดได้ ก็ให้ไปคิดว่าจะประหยัดยังไง อะไรที่ไม่เคยคิดว่าจะประหยัดได้ ก็ต้องเริ่มคิดว่าจะประหยัดอย่างไร

ดังนั้นขอให้ทุคนไปปฏิบัติ โดยเริ่มจากสิ่งข้างตัว ใกล้ตัวจนกระทั่งรอบๆ ตัว และ ต้องเห็นเป็นรูปธรรม ต้องวัดผลได้ 20 – 30% เพื่อให้สอดคล้องกับการสะดุดและถดถอยของเศรษฐกินโลกในปีหน้า

2551: ปีแห่งการเช็ดกระจก

เขามาของานทำ ที่บ้านก็งานเต็มแล้ว ไม่รู้จะช่วยเขาอย่างไร จึงบอกว่า “เช็ดกระจกดีมั้ย” อีก 3 วัน เขากลับมาบอกว่า กระจกสะอาดแล้ว ในใจเรารู้ว่าถ้าหมดงานเช็ดเมื่อไหร่ วันนั้นเขาก็ตกงาน ก็บอกให้ไปเช็ดกระจกอีก ก็เช็ดไปเป็นวันๆ เดือนๆ เป็นปี ศิลปะการเช็ดกระจกก็เกิดขึ้น ทำให้กระจกแววใสสว่างสะดุดตา จนบางครั้งคิดว่าเหมือนไม่มีกระจกต่อหน้าเรา ยังเดินชนได้ จากนั้นมาก็เริ่มมีปฏิกิริยาจากคนรอบข้าง มีความรู้สึกว่าตัวเองละอายใจ จึงเริ่มทำความสะอาดบริเวณข้างๆ ทำให้ทั้งบ้านสะอาดขึ้น

ก็ลองให้เขาไปเช็ดกระจะที่ office ดูบ้าง ซี่งเป็นงานที่ยากและท้าทายกว่า เพราะเป็นกระจกบานใหญ่และอยู่ที่สูง วันหนึ่งมองออกไป เห็นกำลังทำงานอยู่ รู้สึก surprise ที่เขารู้จักแต่งกายและมีอุปกรณ์ครบชุดเหมือนกับที่เราเห็นในหนังกู้ภัย ในที่สุดคนธรรมดาพื้นๆ อย่างเขา ก็เป็นผู้เชี่ยวชาญคนหนึ่งโดยไม่รู้ตัว พวกเราที่มีการศึกษาและมีความรับผิดชอบสูง ย่อมจะเข้าใจง่ายกว่าในเรื่อง basic เหมือนกับการเช็ดเก้าอี้ที่เรานั่ง โฟล์คลิฟท์ที่เราขับ โรงงานที่เราทำงาน บอยเลอร์และเครื่องจักรที่เราใช้ คนหรือทีมงานที่เราบริหาร

เสียใจมากกรณีกระจกสะอาดที่ให้ไป ทำสกปรกหรือแตกกลับมา อย่างนี้ “รับไม่ได้”

ขอให้ทุกคนไปส่องดูตัวเราเองว่าเราเป็นคนเช็ดหรือคนทำลาย

2550: ปีแห่งการบริหารความเสี่ยง

การบริหารความเสี่ยง: ในการจัดการเกี่ยวกับการผลิตของยางธรรมชาติไม่ใช่เป็นสิ่งที่เป็นการเจรจาต่อรองในการซื้อขายระหว่างเกษตรกรเท่านั้น เนื่องจากในสถานการณ์ปัจจุบันผลิตภัณฑ์ยางธรรมชาติได้กลายเป็นส่วนประกอบที่สำคัญในอุตสาหกรรมรถยนต์และชิ้นส่วนประกอบ และเป็นที่ดึงดูดความสนใจของนานาประเทศให้เข้ามาลงทุนในธุรกิจประเภทนี้ ดังนั้นการผันผวนของราคายางธรรมชาตินั้นเป็นสิ่งที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้และการบริหารความเสี่ยงของราคายางธรรมชาติที่ผันผวนนี้จึงมีความยุ่งยากซับซ้อนมากขึ้นกว่าในอดีต ดังนั้น ทางผู้บริหารควรจะต้องมีการตระหนักอย่างมากในสถานการณ์ และโครงสร้างของธุรกิจยางธรรมชาติที่เปลี่ยนแปลงในปัจจุบัน และจะต้องปรับเปลี่ยนแนวการบริหารงานเพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงนี้โดยเพิ่มความระมัดระวังมากยิ่งขึ้นในการบริหารงาน

ในปี 2550 ทีมงานทุกคนจะต้องพยายามบริหารงานให้เป็นไปตามงบประมาณที่ได้ตั้งไว้ พยายามบริหารจัดการเกี่ยวกับวัตถุดิบให้มีประสิทธิภาพ และมีความจำเป็นที่จะยกเครื่องครั้งใหญ่ ในด้านการวางแผนการตลาด ระบบการจัดการซื้อขาย ระบบการจัดจำหน่ายกระจายสินค้า เพื่อที่จะค้นหารูปแบบการบริหารที่เหมาะสมเพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงที่ท้าทายของธุรกิจยางธรรมชาตินี้